Hoe langzaam, meisje, moet je
leven om stenen te kunnen
spellen, letters in kiezels
te tellen, de hand van de rots
te lezen? Hoeveel weegt
een woord van zo’n niet
uit te lezen, nooit weg te leggen
boek? Hoe vertaal je nou, één met
het hart van de steen, onleesbare
tekens als hoge zon, wind, vallen
van regen? En hoe ontcijfer je
al dat toevallige
leven dat destijds over je
kroop toen je nog niet
gebeiteld zat als meisje
met boek op haar schoot?
Hester Knibbe
Uit: In Arcadia
OOGSTEEN, Arbeiderspers 2016
Het gedicht in Gerōn wordt door- of in overleg met Aafke de Groot gekozen. Aafke de Groot is specialist ouderengeneeskunde in Naarden en docent/ onderzoeker Geriatrische Revalidatie, VUmc Amsterdam. Zie ook: www.dichterbijdezorg.nl