Intensive care
Volgens de dokters wordt zij weer gezond,
en rond haar sponde waken apparaten
die pompen, bloeddruk meten, aderlaten,
van alles doen waarvan ik niets doorgrond.
Een dikke slang, die ademt door haar mond
maakt dat wij geen van tweeën kunnen praten,
maar zij heeft alles al weer in de gaten
en kijkt met kleine oogjes in het rond.
Ik kan slechts met mijn hand wat clandestien
over een blote arm en schouder strijken,
en ben nog nooit zo dol op haar geweest.
Maar toch, als voor mijn boze oog bevreesd,
durf ik niet naar de monitor te kijken
waarop mijn moeders hartslag is te zien.
Jean Pierre Rawie
Uit: Woelig stof, Bert Bakker 1998