183 Weergaven
0 Downloads
Lees verder
Soms verzin ik een begrip. Zo ook deze week. Mentale mobiliteit. Helemaal nieuw is het niet, want er blijkt een programma Mentale Mobiliteit te bestaan dat belooft organisaties te helpen mee te bewegen in de huidige turbulente wereld.

Aanleiding voor mijn begripsformulering was een brief van de bank. Op ernstige toon werd mij gemaand: Als u uw ID niet binnen twee weken aanlevert, kunt u straks geen gebruik meer maken van onze app en Internet Bankieren. Om eerlijk te zijn doe ik dat al nooit, maar ja, met zoveel dreiging voelde ik toch de drang om iets te doen.

Op de achterkant van de brief stond hoe ik in vijf stappen veilig en gemakkelijk mijn ID kon aanleveren. De eerste vier stappen gingen feilloos. Bij de vijfde ging het steeds mis. Deze stap luidde: Volg de stappen. Bent u klaar? In onze app en in Internet Bankieren krijgt u een bericht dat u klaar bent. Ik had de stappen gevolgd, maar kreeg nergens een bericht dat ik klaar was. En op de een of andere manier kwam ik steeds weer bij het begin uit.

Na zo een aantal keren die 5 stappen doorlopen te hebben, las ik dat er ook nog ergens een handige instructiefilm was. Dat leek me wel wat. Een dame vertelde dat mijn ID aanleveren slechts een paar minuten kostte en dat ik dat met een smartphone of een tablet kon doen. Ik had een tablet dus dat moest lukken. Helaas gebruikte de vriendelijke dame in het filmpje een smartphone en dat leverde toch wat andere plaatjes op dan op mijn tablet te zien waren.

Na enig geklungel ontdekte ik dat met die vijfde stap een nieuw stappenplan van start ging. Zo kwam ik bij de opdracht om een foto te maken van een ID-document. Ik koos voor mijn paspoort. Tot mijn opluchting lukte het na een poging of zes om een bruikbare foto in te laden.

Na mijn paspoort moest ik een selfie maken om te controleren dat ik ik was. Wat ik ook deed, ik kreeg steeds dezelfde mededeling, ik werd niet herkend. Gelukkig was er een knop voor tips als het niet lukte. Tips zoals: Maak je tablet schoon, kies een rustige achtergrond, zet je bril en/of hoofddeksel af en zorg dat het beeld niet glinstert.

Ik heb elke tip opgevolgd. Maar het ding weigerde me te herkennen. Nou is mijn paspoortfoto ook niet mijn meest flatteuze foto, dus ik bedacht, misschien lijk ik gewoon te weinig op die foto. Dus heb ik dezelfde kleren aangetrokken, me op dezelfde manier opgemaakt, dezelfde oorbellen ingedaan, kortom zo precies mogelijk mezelf nagedaan. Helaas, weer geen resultaat. Ik was aan het eind van mijn Mentale Mobiliteit.

“En als je je tablet eens een kwartslag draait?”, vroeg mijn man die medelijden begon te krijgen. En geloof het of niet, het werkte! Mijn selfie werd onmiddellijk herkend. Heeft mijn man dat programma soms stiekem gevolgd?