De vergrijzing is een lokaal verhaal, schrijft Iris de Mol in het eerste artikel. Dat maakt het complex, maar het is ook niet wenselijk om alle (Vlaamse) gemeenten dezelfde koers te laten varen. Een lerend netwerk leeftijdsvriendelijke gemeenten is opgezet in Vlaanderen om het raamwerk leeftijdsvriendelijke samenlevingen van de WHO als maatwerk tot leven te brengen.
Christel Geerts gaat in het tweede artikel nog iets meer de diepte in over hoe het WHO gedachtengoed al dan niet vorm krijgt in de verschillende lokale ouderenbeleidsplannen in Vlaamse gemeenten. Zij pleit voor meer uniformiteit in beleidsplannen en voor een holistische benadering.
Amsterdam is toegetreden tot het internationale netwerk van Age Friendly Cities (AFC) van de WHO. Johan Osté beschrijft hoe een actieplan Age Friendly Amsterdam tot stand is gekomen, hoe ouderen daarbij betrokken zijn en hoe dit heeft geleid tot levensloopbestendige ‘routes’ als samenhangend pakket van maatregelen in een aantal Amsterdamse wijken.
Een vierde artikel beschrijft wat het kan opleveren als ouderen een rol krijgen als co-onderzoekers in het realiseren van age-friendly communities. Een voorbeeld uit Manchester van Tine Buffel.
In het laatste thema-artikel beschrijven Willeke van Staalduinen en collega’s hoe technologie meer een rol moet krijgen als het gaat om leeftijdsvriendelijke omgevingen, en hoe het Smart Healthy Age-Friendly Environments Thematisch Netwerk 2018 probeert om dit op de Europese agenda te krijgen om het meer kracht bij te zetten.
Rijksbouwmeester Floris Alkemade legt in een interview uit wat hij vanuit zijn positie kan betekenen om de omgeving leeftijdsvriendelijker in te richten. Hij is ervan overtuigd dat bestaande woonwijken interessanter en leefbaarder worden als de ouder wordende bevolking dáár goed wordt gehuisvest. “Maak ouderen en vergrijzing deel van de veranderende woonwijk die juist daardoor meer kwaliteit krijgt,” zegt hij.
Het bovenstaande laat hoopvolle initiatieven zien vanuit een positieve visie op een leeftijdsvriendelijke samenleving. Bemoedigend is dat het hier om een wereldwijd besef gaat dat wordt gevoed door de WHO (World Health Organization) met in Europa al de nodige voorbeeldprojecten en aanknopingspunten voor beleid.
Er zijn volop kansen dus om vergrijzingsvraagstukken gezamenlijk en in een breed gerontologisch perspectief aan te vliegen.