‘k Heb nog een keer gepraat met Bertolt Brecht,
in ’54, op het PEN-congres
in Amsterdam, toen Emiel van Moerkerken
in ’t Rijksmuseum foto’s van hem nam
voor een zelfportret van Rembrandt. Die twee koppen,
wat hadden ze verschrikkelijk veel gemeen:
dat doodvermoeide en dat boerensluwe,
dat frêle als zij en toch keihard als steen.
En ook dat: ‘k zie wat jij niet ziet
en nooit zien zult, al wordt je honderd jaar.
Wim Nagel maakte dan ook maar een grapje
over ‘Moral’ en ‘Fressen’. En ja, daar kwam
de eerste kelner aan met het eerste blad.
We namen alle drie maar gauw een glaasje.
C. Buddingh’
Uit ‘De Tweede Zestig’
Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 1979