Onderzoek naar veroudering is de laatste jaren geëxplodeerd met een ontzettend groot aantal artikels over het anti-verouderingsonderzoek. Velen hebben er al hun licht over laten schijnen. De vraag is of we onze veroudering nog kunnen rekken en of we dat wel moeten willen. Kunnen we ziekte en dood te slim af zijn en onze levensduur verlengen, maar tot waar dan? Volgens de Brits-Amerikaanse bioloog Venki Ramakrishnan is er heel wat degelijk wetenschappelijk werk geleverd, maar er verschenen ook heel wat nonsens. Startende bedrijven hebben al tientallen miljarden gespendeerd in de zoektocht naar het eeuwige leven.
In zijn boek, meer dan het lezen waard, stelt de auteur dat er voor het eerst enig vooruitzicht is: als we langer gezond kunnen zijn, kunnen we wellicht ook langer leven. Sommigen – en dan heeft de auteur het over techmiljardairs – denken dat veroudering gewoon een technologisch probleem is dat we kunnen hacken, maar zo werkt de biologie niet. Veroudering oplossen met een magische pil zal overigens ook nooit lukken.
Vele biologen concluderen dat er een natuurlijke limiet zit op hoelang we kunnen leven maar daarover is er volgens Ramakrishnan geen consensus. De auteur gelooft dat de eeuwige jeugd nog niet binnen handbereik is maar stelt vast dat er wel degelijk stappen worden gezet. Doorbraken in de biologie vragen immers heel veel tijd.
Een mogelijk en toekomstig probleem is dan: zal de technologie voor iedereen open staan? Zal iedereen ervan kunnen profiteren? Wat als de rijken niet alleen rijker worden maar ook langer leven? Bovendien is het de vraag of alle pogingen om het leven te rekken de factuur van de vergrijzing niet zullen doen toenemen. En als dat zo zou zijn: zal daardoor de ongelijkheid binnen de samenleving niet toenemen? Langer leven betekent eveneens schuiven met de pensioenleeftijd waardoor het actieve leven wordt verlengd. Zijn mensen daartoe bereid? Ouder worden laat ook mentaal sporen na; immers onze hersenen worden biologisch ouder. Dreigt dan niet het risico dat we wel langer leven maar tot steeds minder in staat zijn? Kortom, zowel sociale als ethische gevolgen van pogingen om eeuwig te leven staan ter discussie. En de auteur besluit: ”Terwijl we wachten tot het enorme gerontologische project het probleem van de dood heeft opgelost, kunnen we genieten van al het moois dat het leven te bieden heeft.”